Dobry kawałek poezji.
Baczyński Krzysztof Kamil
Demon
Papier wezbrał, a dłoń jak odcięta
niałym ptakiem biegła po nim sama,
aż stanęła; wtedy z czaszki zmiętej
ziała odchłań otwarta jak rana.
Wtedy wstał znad stołu i na barki
ciemność spadła, a on nieprzytomny
poczuł skrzydeł łopot u wargi,
zaczajony grom - u brwi ogromnych.
Stanął w oknie : o krok las przystanął,
wśród powietrza napiętego burzą
nieruchomy, pełen lwów, tytanów
i upiorów, które oczy mrużą.
Cały w grozie, rozpłaszczony lękiem,
człowiek drżał, do czoła podniósł rękę
i zawołał w las, co stojąc groził:
"Kim ty jesteś, który mówisz ze mnie?"
A już pękał bór tysiącem nożyc
i pioruny biły w ciemność - ciemne.
niedziela, 30 września 2012
sobota, 29 września 2012
Wiersz codzienny: Wszyscy
No się nasłuchałem Marsów. No i machnąłem coś na szybko. "Nie masz pomysłu na wiersz na bloga ? Napisz własny"
No to macie ;)
Luźna inspiracja (pewnie głównie dlatego że akurat leciało jak szukałem wiersza :P Link )
Matt M.
Wszyscy
Wszyscy
Jak tu stoimy
Wszyscy
Do czegoś dążymy
Wszyscy
Biegamy, skaczemy, walczymy
Wszyscy
Się poddajemy i ulegamy
Wszyscy
Cierpimy od zadanej rany
Wszyscy
Czasem tego dość mamy
Wszyscy
Zadajmy sobie pytanie
Wszyscy
Co z nami się stanie ?
Wszyscy
Jesteśmy tacy sami
Wszyscy
Jesteśmy Królami, Bogami
Wszyscy
Biedakami i Niewolnikami
Wszyscy
Grzechami i dobrymi uczynkami
I tylko od nas zależy kim my jesteśmy sami
No to macie ;)
Luźna inspiracja (pewnie głównie dlatego że akurat leciało jak szukałem wiersza :P Link )
Matt M.
Wszyscy
Wszyscy
Jak tu stoimy
Wszyscy
Do czegoś dążymy
Wszyscy
Biegamy, skaczemy, walczymy
Wszyscy
Się poddajemy i ulegamy
Wszyscy
Cierpimy od zadanej rany
Wszyscy
Czasem tego dość mamy
Wszyscy
Zadajmy sobie pytanie
Wszyscy
Co z nami się stanie ?
Wszyscy
Jesteśmy tacy sami
Wszyscy
Jesteśmy Królami, Bogami
Wszyscy
Biedakami i Niewolnikami
Wszyscy
Grzechami i dobrymi uczynkami
I tylko od nas zależy kim my jesteśmy sami
piątek, 28 września 2012
Wiersz codzienny : W. Szymborska: "Clochard"
No prawie codzienny. Nie podoba mi się że tak się dzieje ale nie przeskoczę niektórych rzeczy. Pani Szymborska, miła sercu memu.
Szymborska Wisława
Clochard
W Paryżu, w dzień poranny aż do zmierzchu,
w Paryżu jak
w Paryżu, który
(o święta naiwności opisu, wspomóż mnie!),
w ogrodzie koło kamiennej katedry
(nie zbudowano jej, o nie,
zagrano ją na lutni)
zasnął w sarkofagowej pozie
clochard, mnich świecki, wyrzeczeniec.
Jeżeli nawet miał coś to utracił,
a utraciwszy, nie pragnie odzyskać.
Należy mu się jeszcze żołd za podbój Galii
przebolał już, nie stoi o to.
Nie zapłacono mu w piętnastym wieku
za pozowanie do lewego łotra
zapomniał, przestał czekać już.
Zarabia na czerwone wino
strzyżeniem okolicznych psów.
Śpi z miną wynalazcy snów
do słońca wyroiwszy brodę.
Odkamieniają się szare chimery
(fruwalne, niżły, małpierze i ćmięta,
grzaby, znienacki, głowy samonogie,
wieloractwo, gotyckie allegro vivace)
i przyglądaja mu się z ciekawością,
jakiej nie mają dla nikogo z nas,
roztropny Piotrze,
czynny Michale,
zaradna Ewo,Barbaro, Klaro.
Szymborska Wisława
Clochard
W Paryżu, w dzień poranny aż do zmierzchu,
w Paryżu jak
w Paryżu, który
(o święta naiwności opisu, wspomóż mnie!),
w ogrodzie koło kamiennej katedry
(nie zbudowano jej, o nie,
zagrano ją na lutni)
zasnął w sarkofagowej pozie
clochard, mnich świecki, wyrzeczeniec.
Jeżeli nawet miał coś to utracił,
a utraciwszy, nie pragnie odzyskać.
Należy mu się jeszcze żołd za podbój Galii
przebolał już, nie stoi o to.
Nie zapłacono mu w piętnastym wieku
za pozowanie do lewego łotra
zapomniał, przestał czekać już.
Zarabia na czerwone wino
strzyżeniem okolicznych psów.
Śpi z miną wynalazcy snów
do słońca wyroiwszy brodę.
Odkamieniają się szare chimery
(fruwalne, niżły, małpierze i ćmięta,
grzaby, znienacki, głowy samonogie,
wieloractwo, gotyckie allegro vivace)
i przyglądaja mu się z ciekawością,
jakiej nie mają dla nikogo z nas,
roztropny Piotrze,
czynny Michale,
zaradna Ewo,Barbaro, Klaro.
czwartek, 27 września 2012
Wiersz codzienny Paktofonika : "Jestem Bogiem"
Rap jest poezją. Dobrą, współczesną i prawdziwą. Którą warto czasem po prostu przeczytać, nie wysłuchać czy obejrzeć teledysk. Warto czasem potraktować to jak wiersz. I się zastanowić- czym różni się Fokus, Rahim, Magik od Mickiewicza, Norwida, Słowackiego.
Pamiętajcie- jakie czasy tacy wieszcze.
Paktofonika
Jestem Bogiem
Mam jedną pierdoloną schizofrenię,
zaburzenia emocjonalne, proszę puść to na antenie.
Powiem ci że to fakt, powiesz mi, że to obciach.
Pierdolę cię, i tak rozejdziesz się po łokciach.
Bo ja jestem Bogiem, i uświadom to sobie,
słyszysz słowa, od których włos jeży się na głowie.
O rany, rany, jestem niepokonany,
Ha I Pe Ha O Pe, bez reszty oddany.
Przejebany, potencjał niewyczerpany,
Chyba w DNA on był mi dany.
Czekaj Fokus, Rah, jeszcze oszaleją wszystkie pizdy,
gdy poznają mój urok osobisty.
Duszę artysty, to jaki jestem skromny i bystry,
szczery do bólu, że aż przezroczysty i
wiesz co mnie boli? Że w głowach się pierdoli,
zakłócony pokój ludziom dobrej woli.
Jestem bogiem,
Uświadom to sobie, sobie.
Ty też jesteś bogiem,
Tylko wyobraź to sobie, sobie.
W pełni poczytalny, za czyny swe odpowiedzialny,
jak dym nieprzemakalny, pędzi tu jak halny.
Wyprzedza świat realny, nawiedza wirtualny,
system binarny, materiał łatwopalny.
Da przepływ momentalny energii, cios werbalny,
Kandydat potencjalny, na występ teatralny.
Doznaje szoku w dwutysięcznym roku, za to spalmy,
pora na elaborat eksperymentalny.
W sposób niekonwencjonalny głoszę treści, słuchaj proszę,
Trafiam cię w punkt centralny, wiedz, że niepewności spłoszę.
Nastroszę się, gniew boski jest nieobliczalny,
unoszę cię, bo z góry widok kapitalny.
I idealny obraz jak krajobraz tropikalny,
Monstrualny krach! Rah nieprzewidywalny.
Jestem bogiem,
Uświadom to sobie, sobie.
Ty też jesteś bogiem
Tylko wyobraź to sobie, sobie.
Widzę, widzę, widzę więcej,
wiem więcej, tak to jest mniej więcej.
Uczę się sztuki życia, hip hop to mój sensei
i rzucam tym, a to jak kauczuk,
czysta technika, żadnego fałszu.
Niuanse, sensacyjne seanse,
w bezsensie sens jest jedynym awansem.
Balansem w naturze, równowagi korekta,
unoszę się ponad to na specjalnych efektach.
Cel - eS eM O Ka na kartki biel,
A eN Be eL O Ka E Jot Be E eL.
Lekko jak hel napełniam trwogą
i zapewniam jak wrogom kontakt z podłogą.
Twą dozgonną chęć dorównania swym bogom,
ogrom PFK podąża swą drogą.
Przysięgam na ogon, uwierzysz w co zechcę,
a poczujesz jeszcze od tych lepsze dreszcze.
Jestem bogiem,
Uświadom to sobie, sobie.
Ty też jesteś bogiem,
Tylko wyobraź to sobie, sobie.
(O... widzę, że pan się ładnie przedstawił przed nami, tutaj w tej chwili słuchaczom, przed tymi milionami słuchaczy.)
Pamiętajcie- jakie czasy tacy wieszcze.
Paktofonika
Jestem Bogiem
Mam jedną pierdoloną schizofrenię,
zaburzenia emocjonalne, proszę puść to na antenie.
Powiem ci że to fakt, powiesz mi, że to obciach.
Pierdolę cię, i tak rozejdziesz się po łokciach.
Bo ja jestem Bogiem, i uświadom to sobie,
słyszysz słowa, od których włos jeży się na głowie.
O rany, rany, jestem niepokonany,
Ha I Pe Ha O Pe, bez reszty oddany.
Przejebany, potencjał niewyczerpany,
Chyba w DNA on był mi dany.
Czekaj Fokus, Rah, jeszcze oszaleją wszystkie pizdy,
gdy poznają mój urok osobisty.
Duszę artysty, to jaki jestem skromny i bystry,
szczery do bólu, że aż przezroczysty i
wiesz co mnie boli? Że w głowach się pierdoli,
zakłócony pokój ludziom dobrej woli.
Jestem bogiem,
Uświadom to sobie, sobie.
Ty też jesteś bogiem,
Tylko wyobraź to sobie, sobie.
W pełni poczytalny, za czyny swe odpowiedzialny,
jak dym nieprzemakalny, pędzi tu jak halny.
Wyprzedza świat realny, nawiedza wirtualny,
system binarny, materiał łatwopalny.
Da przepływ momentalny energii, cios werbalny,
Kandydat potencjalny, na występ teatralny.
Doznaje szoku w dwutysięcznym roku, za to spalmy,
pora na elaborat eksperymentalny.
W sposób niekonwencjonalny głoszę treści, słuchaj proszę,
Trafiam cię w punkt centralny, wiedz, że niepewności spłoszę.
Nastroszę się, gniew boski jest nieobliczalny,
unoszę cię, bo z góry widok kapitalny.
I idealny obraz jak krajobraz tropikalny,
Monstrualny krach! Rah nieprzewidywalny.
Jestem bogiem,
Uświadom to sobie, sobie.
Ty też jesteś bogiem
Tylko wyobraź to sobie, sobie.
Widzę, widzę, widzę więcej,
wiem więcej, tak to jest mniej więcej.
Uczę się sztuki życia, hip hop to mój sensei
i rzucam tym, a to jak kauczuk,
czysta technika, żadnego fałszu.
Niuanse, sensacyjne seanse,
w bezsensie sens jest jedynym awansem.
Balansem w naturze, równowagi korekta,
unoszę się ponad to na specjalnych efektach.
Cel - eS eM O Ka na kartki biel,
A eN Be eL O Ka E Jot Be E eL.
Lekko jak hel napełniam trwogą
i zapewniam jak wrogom kontakt z podłogą.
Twą dozgonną chęć dorównania swym bogom,
ogrom PFK podąża swą drogą.
Przysięgam na ogon, uwierzysz w co zechcę,
a poczujesz jeszcze od tych lepsze dreszcze.
Jestem bogiem,
Uświadom to sobie, sobie.
Ty też jesteś bogiem,
Tylko wyobraź to sobie, sobie.
(O... widzę, że pan się ładnie przedstawił przed nami, tutaj w tej chwili słuchaczom, przed tymi milionami słuchaczy.)
wtorek, 25 września 2012
Wiersz codzienny: T. Pułka " Poezja mnie zbawi (fragm.)"
Nie dodał wiersza przez dwa dni sk%&&*urczaczek jeden. No to teraz doda. Z rakietą.
Szukałem czegoś totalnie nowego, wiadomo że klasyka poezji to klasyka jednak... Chciałem czegoś nowego. Czegoś nowego i jeszcze do końca nie odkrytego. I znalazłem. I jest zgryz.
Dziś będzie wiersz Tomka Pułki.
9 lipca. Sądząc z daty to był chyba pierwszy dzień szkolenia w Tb.
Kiedy ja błyszczałem wśród dziewczyn z, jak wtedy myślałem, mojego przyszłego teamu Tomek topił się w Odrze. 3 miesiące temu, ledwie wczoraj. Myślę że on i jego twórczość zasługują na to by się jej przyjrzeć, co też uczynię a rezultaty opublikuje.
Starczy mojego, słuchajcie Tomka.
Szukałem czegoś totalnie nowego, wiadomo że klasyka poezji to klasyka jednak... Chciałem czegoś nowego. Czegoś nowego i jeszcze do końca nie odkrytego. I znalazłem. I jest zgryz.
Dziś będzie wiersz Tomka Pułki.
9 lipca. Sądząc z daty to był chyba pierwszy dzień szkolenia w Tb.
Kiedy ja błyszczałem wśród dziewczyn z, jak wtedy myślałem, mojego przyszłego teamu Tomek topił się w Odrze. 3 miesiące temu, ledwie wczoraj. Myślę że on i jego twórczość zasługują na to by się jej przyjrzeć, co też uczynię a rezultaty opublikuje.
Starczy mojego, słuchajcie Tomka.
Tomasz Pułka
Poezja mnie zbawi (fragm.)
Pisałem o Stowarzyszeniu Śliwek,
Arbuzów albo Wisienek, o lansowaniu
wzorca, matrycy do odlania
spiżowej projekcji. Hologramu
tekstur wygiętych jak jaźń
rzucona na pożarcie lwom,
tym samym, które rozszarpywały
chrześcijan. Niska głębia
wnętrza, tylko
p r z e p i s u j ę
odpowiednie ustępy Płonącej Księgi.
Księga płonie siatką zbierającą ryby.
Księga toczy krzyżmo pieniędzy.
Okrągła moneta w trzewiach automatu.
Rząd owoców nawiniętych na koło.
Zero elektroniki. Stary Analog.
Jednoręki Bandyta. Ja to tylko
p r z e p i s u j ę
odpowiednie ustępy Encyklopedii litera "m".
Młodość i mięso. Miłość i mak. Główka
makowa. Wewnątrz galaktyka. Roślina
prowadzi przez technologię do krwi.
Metafizyka przerasta siebie samą.
Kopie zapasowe metafizyki w mózgu.
W archive.org metalowej klatki.
Metal, czy drewno? Natura ma wiele postaci.
Wakacje pełne intryg. Poezja mnie zbawi
Poezja mnie zbawi (fragm.)
Pisałem o Stowarzyszeniu Śliwek,
Arbuzów albo Wisienek, o lansowaniu
wzorca, matrycy do odlania
spiżowej projekcji. Hologramu
tekstur wygiętych jak jaźń
rzucona na pożarcie lwom,
tym samym, które rozszarpywały
chrześcijan. Niska głębia
wnętrza, tylko
p r z e p i s u j ę
odpowiednie ustępy Płonącej Księgi.
Księga płonie siatką zbierającą ryby.
Księga toczy krzyżmo pieniędzy.
Okrągła moneta w trzewiach automatu.
Rząd owoców nawiniętych na koło.
Zero elektroniki. Stary Analog.
Jednoręki Bandyta. Ja to tylko
p r z e p i s u j ę
odpowiednie ustępy Encyklopedii litera "m".
Młodość i mięso. Miłość i mak. Główka
makowa. Wewnątrz galaktyka. Roślina
prowadzi przez technologię do krwi.
Metafizyka przerasta siebie samą.
Kopie zapasowe metafizyki w mózgu.
W archive.org metalowej klatki.
Metal, czy drewno? Natura ma wiele postaci.
Wakacje pełne intryg. Poezja mnie zbawi
sobota, 22 września 2012
Wiersz codzienny: J. Słowacki "Anioł ognisty - mój anioł lewy..."
A naszło mnie dziś na Słowackiego. Więc cóż się będę ;)
Słowacki JuliuszAnioł ognisty - mój anioł lewy...
Anioł ognisty - mój anioł lewy
Poruszył dawną miłości strunę.
Z tobą! o! z tobą, gdzie białe mewy,
z tobą w podśnieżną sybirską trunę,
Gdzie wiatry wyją tak jak hyjeny,
Tam, gdzie ty pasasz na grobach reny.
Z grobowca mego rosną lilije,
Grób jako biała czara prześliczna -
Światło po nocy spod wieka bije
I dzwoni cicha dusza muzyczna.
Ty każesz światłom onym zagasnąć,
Muzykom ustać - duchowi zasnąć.
Ty sama jedna na szafir święty
Modlisz się głośno - a z twego włosa,
jedna za drugą - jak dyjamenty,
Gwiazdy modlitwy lecą w niebiosa.
piątek, 21 września 2012
Wiersz codzienny: Tuwim "Całujcie mnie wszyscy w dupę"
Bo Ola wrzuciła link do wiersza tego na yt :D Poszukajta jak chceta :D
Julian Tuwim
Całujcie mnie wszyscy w dupę
Absztyfikanci Grubej Berty
I katowickie węglokopy,
I borysławskie naftowierty,
I lodzermensche, bycze chłopy.
Warszawskie bubki, żygolaki
Z szajką wytwornych pind na kupę,
Rębajły, franty, zabijaki,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.
Izraelitcy doktorkowie,
Widnia, żydowskiej Mekki, flance,
Co w Bochni, Stryju i Krakowie
Szerzycie kulturalną francę !
Którzy chlipiecie z “Naje Fraje”
Swą intelektualną zupę,
Mądrale, oczytane faje,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.
Item aryjskie rzeczoznawce,
Wypierdy germańskiego ducha
(Gdy swoją krew i waszą sprawdzę,
Werzcie mi, jedna będzie jucha),
Karne pętaki i szturmowcy,
Zuchy z Makabi czy z Owupe,
I rekordziści, i sportowcy,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.
Socjały nudne i ponure,
Pedeki, neokatoliki,
Podskakiwacze pod kulturę,
Czciciele radia i fizyki,
Uczone małpy, ścisłowiedy,
Co oglądacie świat przez lupę
I wszystko wiecie: co, jak, kiedy,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.
Item ów belfer szkoły żeńskiej,
Co dużo chciałby, a nie może,
Item profesor Cy… wileński
(Pan wie już za co, profesorze !)
I ty za młodu nie dorżnięta
Megiero, co masz taki tupet,
Że szczujesz na mnie swe szczenięta;
Całujcie mnie wszyscy w dupę.
Item Syjontki palestyńskie,
Haluce, co lejecie tkliwie
Starozakonne łzy kretyńskie,
Że “szumią jodły w Tel-Avivie”,
I wszechsłowiańscy marzyciele,
Zebrani w malowniczą trupę
Z byle mistycznym kpem na czele,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.
I ty fortuny skurwysynu,
Gówniarzu uperfumowany,
Co splendor oraz spleen Londynu
Nosisz na gębie zakazanej,
I ty, co mieszkasz dziś w pałacu,
A srać chodziłeś pod chałupę,
Ty, wypasiony na Ikacu,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.
Item ględziarze i bajdury,
Ciągnący z nieba grubą rętę,
O, łapiduchy z Jasnej Góry,
Z Góry Kalwarii parchy święte,
I ty, księżuniu, co kutasa
Zawiązanego masz na supeł,
Żeby ci czasem nie pohasał,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.
I wy, o których zapomniałem,
Lub pominąłem was przez litość,
Albo dlatego, że się bałem,
Albo, że taka was obfitość,
I ty, cenzorze, co za wiersz ten
Zapewne skarzesz mnie na ciupę,
Iżem się stał świntuchów hersztem,
Całujcie mnie wszyscy w dupę !…
Julian Tuwim
Całujcie mnie wszyscy w dupę
Absztyfikanci Grubej Berty
I katowickie węglokopy,
I borysławskie naftowierty,
I lodzermensche, bycze chłopy.
Warszawskie bubki, żygolaki
Z szajką wytwornych pind na kupę,
Rębajły, franty, zabijaki,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.
Izraelitcy doktorkowie,
Widnia, żydowskiej Mekki, flance,
Co w Bochni, Stryju i Krakowie
Szerzycie kulturalną francę !
Którzy chlipiecie z “Naje Fraje”
Swą intelektualną zupę,
Mądrale, oczytane faje,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.
Item aryjskie rzeczoznawce,
Wypierdy germańskiego ducha
(Gdy swoją krew i waszą sprawdzę,
Werzcie mi, jedna będzie jucha),
Karne pętaki i szturmowcy,
Zuchy z Makabi czy z Owupe,
I rekordziści, i sportowcy,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.
Socjały nudne i ponure,
Pedeki, neokatoliki,
Podskakiwacze pod kulturę,
Czciciele radia i fizyki,
Uczone małpy, ścisłowiedy,
Co oglądacie świat przez lupę
I wszystko wiecie: co, jak, kiedy,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.
Item ów belfer szkoły żeńskiej,
Co dużo chciałby, a nie może,
Item profesor Cy… wileński
(Pan wie już za co, profesorze !)
I ty za młodu nie dorżnięta
Megiero, co masz taki tupet,
Że szczujesz na mnie swe szczenięta;
Całujcie mnie wszyscy w dupę.
Item Syjontki palestyńskie,
Haluce, co lejecie tkliwie
Starozakonne łzy kretyńskie,
Że “szumią jodły w Tel-Avivie”,
I wszechsłowiańscy marzyciele,
Zebrani w malowniczą trupę
Z byle mistycznym kpem na czele,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.
I ty fortuny skurwysynu,
Gówniarzu uperfumowany,
Co splendor oraz spleen Londynu
Nosisz na gębie zakazanej,
I ty, co mieszkasz dziś w pałacu,
A srać chodziłeś pod chałupę,
Ty, wypasiony na Ikacu,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.
Item ględziarze i bajdury,
Ciągnący z nieba grubą rętę,
O, łapiduchy z Jasnej Góry,
Z Góry Kalwarii parchy święte,
I ty, księżuniu, co kutasa
Zawiązanego masz na supeł,
Żeby ci czasem nie pohasał,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.
I wy, o których zapomniałem,
Lub pominąłem was przez litość,
Albo dlatego, że się bałem,
Albo, że taka was obfitość,
I ty, cenzorze, co za wiersz ten
Zapewne skarzesz mnie na ciupę,
Iżem się stał świntuchów hersztem,
Całujcie mnie wszyscy w dupę !…
czwartek, 20 września 2012
Wiersz codzienny: Barańczak S "Mieszkać"
Świetny wiersz. I zmusza do myślenia choć krótki :)
Barańczak StanisławMieszkać
Mieszkać kątem u siebie (cztery kąty a
szpieg piąty, sufit, z góry przejrzy moje
sny), we własnych czterech
cienkich ścianach (każda z nich pusta,
a podłoga szósta oddolnie napiętnuje
każdy mój krok), we własnych śmieciach,
do własnej śmierci (masz jamę w betonie,
więc pomyśl o siódmym,
o zgonie,
ósmy cudzie świata, człowieku)
Wiersz codzienny : A. Mickiewicz "Do M"
Zgodnie z informacją- dziś Mickiewicz. Z tego samego powodu ;)
Mickiewicz Adam
Do M
Precz z moich oczu! ... posłucham od razu,
Precz z mego serca! ... i serce posłucha,
Precz z mej pamięci
! ... nie ... tego rozkazu
Moja i twoja pamięć nie posłucha.
Jak cień tym dłuższy, gdy padnie z daleka,
Tym szerzej koło żałobne roztoczy ...
Tak moja postać, im dalej ucieka,
Tym grubszym kirem twa pamięć pomroczy.
Na każdym miejscu i o każdej dobie,
Gdziem z toba płakał, gdziem się z tobą bawił,
Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie,
Bom wszędzie cząstkę mej duszy zostawił.
Czy zadumana w samotnej komorze
Do arfy zbliżysz nieumyślną rękę,
Przypomnisz sobie: właśnie o tej porze
Śpiewałam jemu tę samą piosenkę.
Czy grając w szachy, gdy pierwszymi ściegi
Śmiertelna złowi króla twego matnia,
Pomyślisz sobie: tak stały szeregi,
Gdy się skończyła nasza gra
ostatnia.
Czy to na balu w chwilach odpoczynku
Siedziesz, nim muzyk tańce zapowiedział,
Obaczysz próżne miejsce przy kominku,
Pomyślisz sobie: on tam ze mną siedział.
Czy książkę weźmiesz, gdzie smutnym wyrokiem
Stargane ujrzysz kochanków nadzieje,
Złożywszy książkę z westchnieniem głębokiem
Pomyślisz sobie: ach! to nasze dzieje...
A jeśli autor po zwilej próbie
Parę miłosną na ostatek złączył,
Zagasisz świece i pomyślisz sobie:
Czemu nasz romans tak się nie zakończył?
Wtem błyskawica nocna zamigoce:
Sucha w ogrodzie zaszeleszczy grusza
I puszczyk z jękiem w okno zatrzepioce ...
Pomyęlisz sobie, że to moja dusza.
Tak w każdym miejscu i o każdej dobie,
Gdziem z tobą płakał, gdziem się z tobą bawił,
Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie,Bom wszędzie cząstkę mej duszy zostawił.
Mickiewicz Adam
Do M
Precz z moich oczu! ... posłucham od razu,
Precz z mego serca! ... i serce posłucha,
Precz z mej pamięci
! ... nie ... tego rozkazu
Moja i twoja pamięć nie posłucha.
Jak cień tym dłuższy, gdy padnie z daleka,
Tym szerzej koło żałobne roztoczy ...
Tak moja postać, im dalej ucieka,
Tym grubszym kirem twa pamięć pomroczy.
Na każdym miejscu i o każdej dobie,
Gdziem z toba płakał, gdziem się z tobą bawił,
Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie,
Bom wszędzie cząstkę mej duszy zostawił.
Czy zadumana w samotnej komorze
Do arfy zbliżysz nieumyślną rękę,
Przypomnisz sobie: właśnie o tej porze
Śpiewałam jemu tę samą piosenkę.
Czy grając w szachy, gdy pierwszymi ściegi
Śmiertelna złowi króla twego matnia,
Pomyślisz sobie: tak stały szeregi,
Gdy się skończyła nasza gra
ostatnia.
Czy to na balu w chwilach odpoczynku
Siedziesz, nim muzyk tańce zapowiedział,
Obaczysz próżne miejsce przy kominku,
Pomyślisz sobie: on tam ze mną siedział.
Czy książkę weźmiesz, gdzie smutnym wyrokiem
Stargane ujrzysz kochanków nadzieje,
Złożywszy książkę z westchnieniem głębokiem
Pomyślisz sobie: ach! to nasze dzieje...
A jeśli autor po zwilej próbie
Parę miłosną na ostatek złączył,
Zagasisz świece i pomyślisz sobie:
Czemu nasz romans tak się nie zakończył?
Wtem błyskawica nocna zamigoce:
Sucha w ogrodzie zaszeleszczy grusza
I puszczyk z jękiem w okno zatrzepioce ...
Pomyęlisz sobie, że to moja dusza.
Tak w każdym miejscu i o każdej dobie,
Gdziem z tobą płakał, gdziem się z tobą bawił,
Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie,Bom wszędzie cząstkę mej duszy zostawił.
wtorek, 18 września 2012
Wiersz codzienny : Jared Leto "Modern Myth"
Miał być Mickiewicz. I nawet całość już była gotowa, poszła nawet na blog. Ale poleciało MM. No to daję, w charakterze wiersza. A Mickiewicz jutro, mam nadzieję ;)
Jared Leto
Modern Myth
Did we create a modern myth?
Did we imagine half of it?
What happen in a thought from now?
Save yourself...
Save yourself...
The secret is out...
The secret is out...
To buy the truth,
And sell a lie,
The last mistake before you die
So don't forget to breathe tonight
Tonight's the last to say good-bye
The secret is out
Good Bye...
she walked outside
among the men, finding me,
you're lost
ten million miles, her way was close
to her inside
can you see her life is broken
turn back, believe
nothing is over
Jared Leto
Modern Myth
Did we create a modern myth?
Did we imagine half of it?
What happen in a thought from now?
Save yourself...
Save yourself...
The secret is out...
The secret is out...
To buy the truth,
And sell a lie,
The last mistake before you die
So don't forget to breathe tonight
Tonight's the last to say good-bye
The secret is out
Good Bye...
she walked outside
among the men, finding me,
you're lost
ten million miles, her way was close
to her inside
can you see her life is broken
turn back, believe
nothing is over
poniedziałek, 17 września 2012
Wiersz codzienny: Różewicz T. "Kto jest poetą"
Bo każdy może poetą być... :)
Kto jest poetą
poetą jest ten który pisze wiersze
i ten który wierszy nie pisze
poetą jest ten który zrzuca więzy
i ten który więzy sobie nakłada
poetą jest ten który wierzy
i ten który uwierzyć nie może
poetą jest ten który kłamał
i ten którego okłamano
poetą jest ten co ma usta
i ten który połyka prawdę
ten który upadał
i ten który się podnosi
poetą jest ten który odchodzi
i ten który odejść nie może
niedziela, 16 września 2012
Wiersz codzienny : Byron G. : "Słońce bezsennych"
Świetny jest ten wiersz. Łatwo doszukać się w nim głębi mroku i nut jakże uwielbianego przeze mnie wampiryzmu. Oczywiście jak zwykle wątek osobisty w modzie ;)
Byron George GordonSłońce bezsennychSłońce bezsennych! nieba wieczornego oko!
Którego łzawy promień drżąc świeci wysoko
I ukazuje ciemność - lecz jej nie rozproszy,
Jak podobneś do znikłej, wspomnianej rozkoszy,
Właśnie tak przeszłość, światło dni dawnych jaśnieje,
Świeci ona, lecz promień wystygły nie grzeje;
Nie śpi i Smutek i patrzy na jej blask pogodny,
Widny, lecz z dala - jasny - lecz och! jakże chłodny!
sobota, 15 września 2012
Wiersz codzienny: A Osiecka :"Kiedy mnie już nie będzie"
Gra na gitarze wciąga... Ale wiersz dodać trzeba ;) Odchamić się codziennie i człekowi lepiej. A wiersz ? Uderza tym że pewnie właśnie tak będzie, jak zwykle z resztą. Z trzema dedykacjami na raz, dla dwóch- w ramach otuchy, mimo wszystko. Dla jednej. Cóż. A przecież byłem, no przecież byłem.
Osiecka AgnieszkaKiedy mnie już nie będzie
Siądź z tamtym mężczyzną
twarzą w twarz,
kiedy mnie już nie będzie.
Spalcie w kominie
moje buty
i płaszcz,
zróbcie sobie miejsce ...
A mnie oszukuj mile
uśmiechem, słowem, gestem,
dopóki jestem, dopóki jestem.
Płyń z tamtym mężczyzną
w górę rzek,
kiedy mnie już nie będzie,
znajdźcie polanę, smukłą sosnę i brzeg,
zróbcie sobie miejsce ...
A mnie wspominaj czule,
że mało tak się śniłem,
a przecież byłem, no przecież byłem.
Dziel z tamtym mężczyzną
chleb na pół,
kiedy mnie już nie będzie,
kupcie firanki, jakąś lampę i stół,
zróbcie sobie miejsce ...
A mnie bezczelnie kochaj,
choć smutne śpiewki przędę,
bo przecież będę, no przecież będę.
piątek, 14 września 2012
Wiersz codzienny: A. Fredro "Bajeczka o osiołku"
Bardzo metaforycznie mi się to skojarzyło. Tedy wrzucam :)
Fredro AleksanderBajeczka o osiołku
Osiołkowi w żłoby dano,
W jeden owies, w drugi, siano.
Uchem strzyże, głową kręci.
I to pachnie, i to nęci.
Od któregoż teraz zacznie,
Aby sobie podjeść smacznie?
Trudny wybór, trudna zgoda -
Chwyci siano, owsa szkoda.
Chwyci owies, żal mu siana.
I tak stoi aż do rana,
A od rana do wieczora;
Aż nareszcie przyszła pora,
Ze oślina pośród jadła -
Z głodu padła.
czwartek, 13 września 2012
Wiersz codzienny : Poświatowska H. "Rezygnacja"
Oczywiście nie zapomniałem o wierszu codziennym ;)
Zapomniałem natomiast powiedzieć iż większość tego co tutaj wrzucam pochodzi z serwisu http://www.wiersze.pl , gdyby ktoś chciał na własną rękę szukać czegoś- tutaj jest dużo, naprawdę dużo wierszy. Kwestia rejestracji no ale to jest do przeżycia. Szukałem, stwierdziłem a zajrzę do Poświatowskiej, przecież koło Muzycznej nawet jej dom jest czy coś tam, widać z Częstochowy. Zajrzałem i znów znalazłem coś bardzo, bardzo mądrego i aktualnego, przynajmniej dla mnie.
Poświatowska Halina
Rezygnacja
Wszystko skończone już pomiędzy nami,
I sny o szczęściu pierzchły bezpowrotnie;
Wziąłem już rozbrat z tęsknotą i łzami,
I żyć i umrzeć potrafię samotnie.
Dziś nic z mej piersi skargi nie dobędzie,
Nic jej nie przejmie zachwytem lub trwogą:
Nie wyda dźwięku rozbite narzędzie,
Pęknięte struny zadrżeć już nie mogą.
Nie ma boleści, co by mnie trwożyła,
Bo dzisiaj nawet w własny ból nie wierzę;
Ogniowa próba dla mnie się skończyła,
I do cierpiących więcej nie należę.
l żadne szczęście ziemskie mnie nie zwabi,
żebym się po nie miał schylić ku ziemi...
I żaden zawód sił mych nie osłabi
Zapomniałem natomiast powiedzieć iż większość tego co tutaj wrzucam pochodzi z serwisu http://www.wiersze.pl , gdyby ktoś chciał na własną rękę szukać czegoś- tutaj jest dużo, naprawdę dużo wierszy. Kwestia rejestracji no ale to jest do przeżycia. Szukałem, stwierdziłem a zajrzę do Poświatowskiej, przecież koło Muzycznej nawet jej dom jest czy coś tam, widać z Częstochowy. Zajrzałem i znów znalazłem coś bardzo, bardzo mądrego i aktualnego, przynajmniej dla mnie.
Poświatowska Halina
Rezygnacja
Wszystko skończone już pomiędzy nami,
I sny o szczęściu pierzchły bezpowrotnie;
Wziąłem już rozbrat z tęsknotą i łzami,
I żyć i umrzeć potrafię samotnie.
Dziś nic z mej piersi skargi nie dobędzie,
Nic jej nie przejmie zachwytem lub trwogą:
Nie wyda dźwięku rozbite narzędzie,
Pęknięte struny zadrżeć już nie mogą.
Nie ma boleści, co by mnie trwożyła,
Bo dzisiaj nawet w własny ból nie wierzę;
Ogniowa próba dla mnie się skończyła,
I do cierpiących więcej nie należę.
l żadne szczęście ziemskie mnie nie zwabi,
żebym się po nie miał schylić ku ziemi...
I żaden zawód sił mych nie osłabi
Świat Youtuba : "Lekko stronniczy"
Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami czas zacząć cykl o yt.
A zaczniemy przyjemną formą vloga którego dzisiejszy odcinek macie powyżej.
O co chodzi :
Lekko stronniczy to kanał w którym dwóch gości- Włodek Markowicz i Karol Paciorek od poniedziałku do piątku o godzinie 18 rozmawiają na tematy wszelakie i przeróżne, zazwyczaj aktualnie poruszane przez polaków. Jest zabawnie, forma naprawdę przystępna, chłopaki śmieją się w sposób inteligentny z wielu przywar naszego narodu i nie tylko. W tym i poprzednim odcinku świetnie wychodzi im "fanbojstwo" Apple'a, naśmiewają się z samych siebie równocześnie pokazują zachowanie wszelakiej maści gotowych na śmierć w imię marki ludzi.
Przyznam szczerze że nie obejrzałem wszystkich odcinków LSa, jednak będzie tego już grubo ponad 150. Oficjalnie mają dotrwać do 1000, czy się uda- zobaczymy. Ja myślę że tak bo chłopaki mają zarówno gadane jak i olej w głowie.
Mnie osobiście niektóre rzeczy delikatnie nużą już ale spokojnie- do 150 odcinków się tego nie odczuwa :P
Podsumowanie
Co znajdziemy w LS :
- wybierane przez prowadzących zdarzenia z codzienności Polaków
- dużą dawkę śmiechu przy równoczesnym poziomie kultury (LS to stanowczo nie Niekrytykrytyk :P)
-sporo ciekawych informacji i faktów o których normalnie nie chciało by Wam się dowiadywać :D
Jeszcze jedna rzecz na koniec- chłopaki poza LS prowadzą również kilka innych programów. Można je obejrzeć na : http://karoliwlodek.pl/
Link do LS http://lekkostronniczy.tv/
Jeżeli znacie jakiś fajnych vlogerów- rzucajcie linkami ! :)
To tyle,
Hej ;)
Jestem Bogiem.
Trudny temat. Szczególnie teraz, przed premierą filmu. Trudny bo chce się go ugryźć a nie można- zaraz sępy się zlecą i powiedzą iż nagle kolejny wielki fan Paktofoniki się znalazł.
Krótko i na temat. PFK poznałem na koloniach lata temu, dokładnie jeden utwór- Rób co chcesz. Po tychże koloniach miałem w życiu epizod z rapem. Poznałem parę tekstów Pakto, nie wszystkie, stanowczo za mało. To było dawno temu jednak do trzech utworów wracałem cyklicznie w fazach naprawdę bardzo, bardzo złego nastroju. Rób co chcesz, Ja to ja i Jestem Bogiem. I właściwie przez lata nie znałem nic innego, przyznaję to otwarcie. Dopiero informacja na temat filmu skłoniła mnie do dłuższego przystanku nad tym wszystkim. A jest właśnie nad czym przystanąć.
Moja klasa w TZN była naprawdę ciekawą zgrają. Tym razem powiem coś o dwójce z nich- o Morsie i Niemym.
Ha, Mors.Ten to w ogóle kiedyś mnie zabije, ale to chwilowo nieistotne. Co jest istotne ? Jego styl życia, jego przekonania i wartości. Bowiem Morski to Raper z krwi i czarnej kości. Z resztą.
Jego skład Fono Magia- chłopaki wg mnie ogarniają.
I to dla mnie było dawno temu fenomenem. Wiecie jak się traktuje hip-hop ? Zwykli ludzie utożsamiają z automatu każdego skate'a z wandalem, złodziejem, ogólnie elementem zbędnym i niepożądanym.
W światku muzyków Rap nie jest traktowany jak muzyka lecz jak coś niższego sortu. Przykre to strasznie. Ale najbardziej mnie wkurza fakt iż gdyby ktokolwiek dostał teksty co poniektórych chłopaków jako zwykły wiersz, liryk, to wychwalał by pod niebiosa przesłanie, odniesienie do aktualnych czasów, do współczesnych problemów i życia.
Rap to współczesna forma poezji. Ludzie którzy tego nie doceniają mają po prostu tak ciasne horyzonty w tej kwestii że ja nie jestem w stanie tego pojąć.
Przeklinają ? Pewnie. No a teraz pokażże się Ty, Panie Nieprzeklinający. Rapują o dupach, laskach, fokach, seksie, dragach, problemach ulicy ?
A o czym mają mówić ? O tym że kwiatki są niebieskie ? A mówią i o tym. Ale dotykają problemów współczesności tak jak ich nauczono. Zadaj sobie człowieku pytanie kto ich uczył w takim razie. Nauczyciele, rodzice ? Ilu z nich miało w życiu z górki ? Ilu z nich w ogóle miało rodziców ? Ich wychowali chłopaki z podwórka, tak jak umieli i tak jak chcieli. Doceń to. I zauważ że wśród nich są ludzie którzy poglądami filozoficznymi mogli by Cię zagiąć tak jak mnie zadziwiał nie raz Morski. Że oni wiersze interpretują. A Ty sam zinterpretujesz jakikolwiek utwór poetyczny ? Chłopaki nie raz znają zasady polskiego lepiej niż nasi studenci filologii. Ale oni chcą, chcą się uczyć i poznawać świat. Ale swoją własną, niepokorną drogą. Im nikt nie ułatwiał więc i oni nie ułatwiają.
Choć z drugiej strony- wypuszczają na świat takie teksty ja Jestem Bogiem
A ludzie ich słuchają. Słuchają bo mają czego słuchać, bo przekaz do nich dociera. Współczesna poezja musi iść w parze z muzyką bo wierszy czytać się dziś nie chce. A Raperzy wiersze czytają. Niemy pewnie mógłby Stachurę cytować. Lub Gombrowicza, bowiem nim się zaczytywał też z tego co pamiętam. W ogóle ZACZYTYWAŁ. Bo wiecie, oni czytają. Sami, z własnej woli. A Ty ostatnio coś przeczytałeś/łaś ?
Zanim zaczniesz wrzucać na Raperów poznaj ich trochę.
Odnośnie drugiego filmiku. Obejrzałem, przeraziłem się. Zapytałem Seweryna "Stary czemu ty tak po nich strasznie jedziesz. Przecież ty przeklinasz w ****" co odpowiedział ? "Na tym to polega stary, nie zmienia to faktu że po bitwie idziemy ekipą na piwo. Ale fakt przeklinam strasznie". Lepiej żeby toczyli bitwy na słowa czy na pięści i tulipany ? Jesteś w stanie ogarnąć tak na freestyle rymy żeby to jeszcze miało w miarę sens ?
Chłopaki którzy siedzą w rapie a których ja znam to jedni z bardziej ogarniętych moich znajomych. Film o PFK będzie hitem bo to film o prawdzie naszego polskiego podwórka. Ja mogę tylko żałować że nie byłem nigdy na koncercie i nie będzie mi to dane. Ale na Pokahontaz kiedyś na pewno pójdę. Bo Rap jest tego wart.
Dla zainteresowanych wrzucam link do składu Morsa. Tutaj.
A Niemy jak się ogarnie i podeśle coś to ja dorzucę.
Pozdro dla hejterów którzy pewnie zjadą coś niecoś.
Ogólnie Pokój.
Krótko i na temat. PFK poznałem na koloniach lata temu, dokładnie jeden utwór- Rób co chcesz. Po tychże koloniach miałem w życiu epizod z rapem. Poznałem parę tekstów Pakto, nie wszystkie, stanowczo za mało. To było dawno temu jednak do trzech utworów wracałem cyklicznie w fazach naprawdę bardzo, bardzo złego nastroju. Rób co chcesz, Ja to ja i Jestem Bogiem. I właściwie przez lata nie znałem nic innego, przyznaję to otwarcie. Dopiero informacja na temat filmu skłoniła mnie do dłuższego przystanku nad tym wszystkim. A jest właśnie nad czym przystanąć.
Moja klasa w TZN była naprawdę ciekawą zgrają. Tym razem powiem coś o dwójce z nich- o Morsie i Niemym.
Ha, Mors.Ten to w ogóle kiedyś mnie zabije, ale to chwilowo nieistotne. Co jest istotne ? Jego styl życia, jego przekonania i wartości. Bowiem Morski to Raper z krwi i czarnej kości. Z resztą.
Jego skład Fono Magia- chłopaki wg mnie ogarniają.
I to dla mnie było dawno temu fenomenem. Wiecie jak się traktuje hip-hop ? Zwykli ludzie utożsamiają z automatu każdego skate'a z wandalem, złodziejem, ogólnie elementem zbędnym i niepożądanym.
W światku muzyków Rap nie jest traktowany jak muzyka lecz jak coś niższego sortu. Przykre to strasznie. Ale najbardziej mnie wkurza fakt iż gdyby ktokolwiek dostał teksty co poniektórych chłopaków jako zwykły wiersz, liryk, to wychwalał by pod niebiosa przesłanie, odniesienie do aktualnych czasów, do współczesnych problemów i życia.
Rap to współczesna forma poezji. Ludzie którzy tego nie doceniają mają po prostu tak ciasne horyzonty w tej kwestii że ja nie jestem w stanie tego pojąć.
Przeklinają ? Pewnie. No a teraz pokażże się Ty, Panie Nieprzeklinający. Rapują o dupach, laskach, fokach, seksie, dragach, problemach ulicy ?
A o czym mają mówić ? O tym że kwiatki są niebieskie ? A mówią i o tym. Ale dotykają problemów współczesności tak jak ich nauczono. Zadaj sobie człowieku pytanie kto ich uczył w takim razie. Nauczyciele, rodzice ? Ilu z nich miało w życiu z górki ? Ilu z nich w ogóle miało rodziców ? Ich wychowali chłopaki z podwórka, tak jak umieli i tak jak chcieli. Doceń to. I zauważ że wśród nich są ludzie którzy poglądami filozoficznymi mogli by Cię zagiąć tak jak mnie zadziwiał nie raz Morski. Że oni wiersze interpretują. A Ty sam zinterpretujesz jakikolwiek utwór poetyczny ? Chłopaki nie raz znają zasady polskiego lepiej niż nasi studenci filologii. Ale oni chcą, chcą się uczyć i poznawać świat. Ale swoją własną, niepokorną drogą. Im nikt nie ułatwiał więc i oni nie ułatwiają.
Choć z drugiej strony- wypuszczają na świat takie teksty ja Jestem Bogiem
A ludzie ich słuchają. Słuchają bo mają czego słuchać, bo przekaz do nich dociera. Współczesna poezja musi iść w parze z muzyką bo wierszy czytać się dziś nie chce. A Raperzy wiersze czytają. Niemy pewnie mógłby Stachurę cytować. Lub Gombrowicza, bowiem nim się zaczytywał też z tego co pamiętam. W ogóle ZACZYTYWAŁ. Bo wiecie, oni czytają. Sami, z własnej woli. A Ty ostatnio coś przeczytałeś/łaś ?
Zanim zaczniesz wrzucać na Raperów poznaj ich trochę.
Odnośnie drugiego filmiku. Obejrzałem, przeraziłem się. Zapytałem Seweryna "Stary czemu ty tak po nich strasznie jedziesz. Przecież ty przeklinasz w ****" co odpowiedział ? "Na tym to polega stary, nie zmienia to faktu że po bitwie idziemy ekipą na piwo. Ale fakt przeklinam strasznie". Lepiej żeby toczyli bitwy na słowa czy na pięści i tulipany ? Jesteś w stanie ogarnąć tak na freestyle rymy żeby to jeszcze miało w miarę sens ?
Chłopaki którzy siedzą w rapie a których ja znam to jedni z bardziej ogarniętych moich znajomych. Film o PFK będzie hitem bo to film o prawdzie naszego polskiego podwórka. Ja mogę tylko żałować że nie byłem nigdy na koncercie i nie będzie mi to dane. Ale na Pokahontaz kiedyś na pewno pójdę. Bo Rap jest tego wart.
Dla zainteresowanych wrzucam link do składu Morsa. Tutaj.
A Niemy jak się ogarnie i podeśle coś to ja dorzucę.
Pozdro dla hejterów którzy pewnie zjadą coś niecoś.
Ogólnie Pokój.
środa, 12 września 2012
Wiersz codzienny: E Stachura "Musisz mi pomóc"
Piszesz o swoich przemyśleniach na różne tematy, nawet o kawałkach, o iris, hurricane, o miłości, więc ja się pytam gdzie jest ten huragan?
Musisz mi pomóc
Kocham za siebie, kocham za ciebie,
Kocham jeden za dwoje.
Słońce po niebie, księżyc po niebie,
Gwiazdy po niebie, chmury po niebie -
Wszystko spoczywa na mojej głowie!
Musisz mi pomóc, musisz mi pomóc,
Swoją miłością musisz mi pomóc;
Musisz pokochać mnie więcej,
Bliżej wyciągać kochane ręce
Musisz!
Sam nie podołam, sam nie dam rady
Unieść tyle miłości.
Księżyc i gwiazdy, chmury i słońce,
Lody wciąż łamać, ciągle i ciągle,
Sił mi brakuje, o pomoc proszę!
Musisz mi pomóc, musisz mi pomóc,
Swoja miłością musisz mi pomóc,
Musisz pokochać mnie więcej,
Bliżej wyciągnąć kochane rece
Musisz!
Musisz mi pomóc, musisz mi pomóc,
Swoja miłością musisz mi pomóc,
Musisz pokochać mnie mocniej,
żebym się nie mógł w głęboka wodę
Rzucić!
Całkiem niedawno, na dniach, zostało mi postawione to pytanie. A dziś znalazłem wiersz który na nie odpowiada. No to wrzucę, niechaj będzie trochę osobistej prywaty. Przeca to mój blog
Stachura EdwardMusisz mi pomóc
Kocham za siebie, kocham za ciebie,
Kocham jeden za dwoje.
Słońce po niebie, księżyc po niebie,
Gwiazdy po niebie, chmury po niebie -
Wszystko spoczywa na mojej głowie!
Musisz mi pomóc, musisz mi pomóc,
Swoją miłością musisz mi pomóc;
Musisz pokochać mnie więcej,
Bliżej wyciągać kochane ręce
Musisz!
Sam nie podołam, sam nie dam rady
Unieść tyle miłości.
Księżyc i gwiazdy, chmury i słońce,
Lody wciąż łamać, ciągle i ciągle,
Sił mi brakuje, o pomoc proszę!
Musisz mi pomóc, musisz mi pomóc,
Swoja miłością musisz mi pomóc,
Musisz pokochać mnie więcej,
Bliżej wyciągnąć kochane rece
Musisz!
Musisz mi pomóc, musisz mi pomóc,
Swoja miłością musisz mi pomóc,
Musisz pokochać mnie mocniej,
żebym się nie mógł w głęboka wodę
Rzucić!
wtorek, 11 września 2012
Wiersz codzienny Stachura E "Kropka nad Ypsylonem" (Fragment)
Kiedyś Profesorka zabrała nas "Na Stachurę". Występ był genialny, fajnie było by jeszcze kiedyś go zobaczyć. Po nim umęczyliśmy profesorkę (A właściwie to Seweryn chyba umęczył, nie pamiętam) o najfajniejsze dzieło. Rzucam tedy fragmentem (Całość jest naprawdę DŁUGA) i dostępna tutaj
Edward Stachura
Kropka nad Ypsylonem (Fragment)
o, częstochowskich rymów jasnogórska potęgo
o, zapachu, perfumo, lawendo
wielobarwna tęczująca tańcująca wstęgo
niewyczerpalna nigdy wiwendo
odkrywczych kartografii zapoznana precyzyjna legendo
pełna gościnnych kosmicznych adresów agendo
astronautyczna siermięgo
- płyń po manowcach z włóczęgą -
schemacie
jak ty nie lubisz tych co ci wymykają
tych co ich nie możesz:
a) a la carte alakartnąć
b) batem batiuszki batnąć
c) capnąć
d) drapnąć
e) emancypować eksploatacją
f) fatamorgatnąć
g) gzygzatowatym gdakaniem gzagadaknąć
h) haratnąć
i) idem
j) judasznąć
k) krawatnąć
l) lukrowatym lakierem landszaftnąć
ł) łatwopalnąć
m) makabryczną macnąć macką
n) nijakością natchnąć
o) oznakować odznaką
p) policyjną poskromić pałką
r) rachityczną raczyć racją
s) scholastyczną sypnąć sadzą
t) tandetnym tatuażem tasknąć
u) ujednolicić
w) wytresować
x) iksnąć
y) igreknąć
z) zetnąć
Edward Stachura
Kropka nad Ypsylonem (Fragment)
o, częstochowskich rymów jasnogórska potęgo
o, zapachu, perfumo, lawendo
wielobarwna tęczująca tańcująca wstęgo
niewyczerpalna nigdy wiwendo
odkrywczych kartografii zapoznana precyzyjna legendo
pełna gościnnych kosmicznych adresów agendo
astronautyczna siermięgo
- płyń po manowcach z włóczęgą -
schemacie
jak ty nie lubisz tych co ci wymykają
tych co ich nie możesz:
a) a la carte alakartnąć
b) batem batiuszki batnąć
c) capnąć
d) drapnąć
e) emancypować eksploatacją
f) fatamorgatnąć
g) gzygzatowatym gdakaniem gzagadaknąć
h) haratnąć
i) idem
j) judasznąć
k) krawatnąć
l) lukrowatym lakierem landszaftnąć
ł) łatwopalnąć
m) makabryczną macnąć macką
n) nijakością natchnąć
o) oznakować odznaką
p) policyjną poskromić pałką
r) rachityczną raczyć racją
s) scholastyczną sypnąć sadzą
t) tandetnym tatuażem tasknąć
u) ujednolicić
w) wytresować
x) iksnąć
y) igreknąć
z) zetnąć
poniedziałek, 10 września 2012
Wiersz codzienny: Czuchnowski M "Kochanka nr 29"
Hej, wybaczcie wczorajszy brak ;)
Wiersz z intrygującym tytułem i ciekawym tekstem, zapraszam :)
Czuchnowski Marian
Kochanka nr 29
Miasto gasło miękko na spoczynek. Cisza siwy rozbijała obóz,
gdy długo w noc spazmowały twoje blade nogi.
Z jednakim smutkiem pończochy z nich zdzierałaś jak skórę
i z ciałem zlepiony szmer bluzki, bezwstydnie kobiecy,
skórę równą rękom twoim obu,
rękom pachnącym świeżo, jak brzóz leśne stogi.
W sprzętach tyle lśniło niepokoju, które
śmiało błyszczały, jak z bzu, białe plecy.
Co dzień odpływam, ciałem pobity, i znowu powracam, tłumiąc
radość i człowieka w porę,
płonąc, na poduszkach rozsypany w podnieceniu dzikiem.
Pocałunkami zatrzaśnięty jak drzwi.
Potem:
przy bladym chwianiu ramion, jak świecy,
w oczach, cicha dziewczynka przez słomkę pije złoto
i maszerują drzewa, odziane lśniącym chodnikiem.
Wyłazi z chmur dymiący świt, jak góra bolesnych, kobiecych
wnętrzności.
Ogniem różowym prześwieca przez piersi żytnią korę.
W szybach się wlecze z posłania od krwi.
żal mi, gdy dreszcze zostawiwszy w sukni, cała nagle oderwiesz się
z krzykiem,
gryząc me wargi z pośpiechem na pożegnanie miłości.
Wiersz z intrygującym tytułem i ciekawym tekstem, zapraszam :)
Czuchnowski Marian
Kochanka nr 29
Miasto gasło miękko na spoczynek. Cisza siwy rozbijała obóz,
gdy długo w noc spazmowały twoje blade nogi.
Z jednakim smutkiem pończochy z nich zdzierałaś jak skórę
i z ciałem zlepiony szmer bluzki, bezwstydnie kobiecy,
skórę równą rękom twoim obu,
rękom pachnącym świeżo, jak brzóz leśne stogi.
W sprzętach tyle lśniło niepokoju, które
śmiało błyszczały, jak z bzu, białe plecy.
Co dzień odpływam, ciałem pobity, i znowu powracam, tłumiąc
radość i człowieka w porę,
płonąc, na poduszkach rozsypany w podnieceniu dzikiem.
Pocałunkami zatrzaśnięty jak drzwi.
Potem:
przy bladym chwianiu ramion, jak świecy,
w oczach, cicha dziewczynka przez słomkę pije złoto
i maszerują drzewa, odziane lśniącym chodnikiem.
Wyłazi z chmur dymiący świt, jak góra bolesnych, kobiecych
wnętrzności.
Ogniem różowym prześwieca przez piersi żytnią korę.
W szybach się wlecze z posłania od krwi.
żal mi, gdy dreszcze zostawiwszy w sukni, cała nagle oderwiesz się
z krzykiem,
gryząc me wargi z pośpiechem na pożegnanie miłości.
sobota, 8 września 2012
Wiersz codzienny : Baczyński "Spojrzenie"
Hej, dziś bardzo osobiście będzie. Baczyński był jednym z tych poetów którego naprawdę miło wspominam z lekcji polskiego. A ten wiersz jakoś tak bardzo do mnie dotarł po przeczytaniu, zapraszam.
Baczyński Krzysztof KamilSpojrzenie
Nic nie powróci. Oto czasy
już zapomniane; tylko w lustrach
zasiada się ciemność w moje własne
odbicia - jakże zła i pusta.
O znam, na pamięć znam i nie chcę
powtórzyć, naprzód znać nie mogę
moich postaci. Tak umieram
z półobjawionym w ustach Bogiem.
I teraz znów siedzimy kołem,
i planet dudni deszcz - o mury,
i ciężki wzrok jak sznur nad stołem,
i stoją ciszy chmury.
I jeden z nas - to jestem ja,
którym pokochał. Świat mi rozkwitł
jak wielki obłok, ogień w snach
i tak jak drzewo jestem prosty.
A drugi z nas - to jestem ja,
którym nienawiść drżącą począł,
i nóż mi błyska, to nie łza,
z drętwych jak woda oczu.
A trzeci z nas - to jestem ja
odbity w wypłakanych łzach,
i ból mój jest jak wielka ciemność.
I czwarty ten, którego znam,
który nauczę znów pokory
te moje czasy nadaremne
i serce moje bardzo chore
na śmierć, która się lęgnie we mnie.
18.X.43r
piątek, 7 września 2012
Ciepło/Zimno cz. 3
Hej. Już ostatnia część na temat nowej płyty happysadu, postaram się rzucać naprawdę krótkie myśli na temat poszczególnych utworów, podsumowanie i z głowy ;)
Most na Krzywej
Słuchając tej piosenki za każdym razem w głowie świta mi "Kurde, najbardziej skoczna melodia na całej płycie i co ? Tekst o tym jak On skacze z Mostu na Krzywej". Skoczna, skacze, co tam. Piosenka wpada w ucho to najważniejsze. Fajna jest i to ukulele na początku zamiata podłogę.
Ogólnie od Mostu utwory mają już klimaty bliższe starszym płytą happysadu
Niezapowiedziana
Ach. Refren tego kawałka mógłbym słuchać godzinami. Refren i końcówkę. Najlepszy refren z całej płyty. Tyle w nim ciepła że łapie za serducho. Z resztą cała ta piosenka jest taka ciepła, pełna uczuć. W końcu jakże mogło by być inaczej skoro sama piosenka o uczuciach ?
Na ślinę
Kolejny ciepły utwór. Jak człowiek przesłucha parę razy płytkę to zaczyna rozumieć jej tytuł. Można naprawdę podzielić aranżacje na takie bardzo ciepłe i te mroczne, zimne. Na ślinę wpisuje się właśnie w taką ciepłą lekką melodię. Przypomina mi piosenki o miłości z amerykańskich filmów, te w których bohaterowie grają ukochanej swoje kawałki na gitarach. Ckliwe, ale ma swój urok.
Wszystko co złe
Utwór na doła. Zdecydowanie. Mocny, zdecydowany, z charakterkiem. I ten skandowany refren. I można sobie pokrzyczeć i jest co pośpiewać. Taki rockowy walczyk :)
Do krwi
Tu znów mamy liryczną, mroczną kompozycję. Bardzo wieloznaczną, z ukrytym głęboko przesłaniem. Może tylko aranżacja jest trochę przesadzona.
Nic nie zmieniać
Dwunasty, oficjalnie ostatni utwór na płycie. Hm, niech za jego opis świadczą słowa które wypowiedziałem do pewnej osoby kiedyś tam (wykonanie na jakimś koncercie było dostępne w necie już jakiś czas) "To jest taki typowy utwór happysadu. Leci Ci tekst przez cały utwór, a potem wstawka gitarowa i mamy zupełnie o czymś innym. Z pozoru oczywiście."
Wg mnie dobrze że ten utwór jest na końcu płyty. Tak jak jest, jest dobrze . Końcówka utworu bardzo mi się podoba, choć nawiązań do pozostałej części trzeba się naszukać :)
Okej, starałem się jak najkrócej. Teraz podsumowanie.
Tak, tak jestem fanem happysadu. Może nawet fanbojem. Ale przyznam szczerze- to jest pierwsza płyta z którą od początku złapałem więź. Nie tak jak z poprzednimi- po utworze, po kawałku, nutka za nutką. Ta płyta wmaszerowała w moje życie i zostanie w nim razem z innymi utworami happysadu. Cieszy mnie że nie ma utworów które przewijam, utworów które jakoś są mało strawne.
Happysad gra swoje, szukali czegoś nowego i znaleźli. A ja znajduję w tym swój ulubiony zespół i rad jestem niepomiernie z zakupu :)
Dzięki za dotrwanie do końca, skomentujcie, to serio nie gryzie ;)
Jeżeli się podoba- pod postem jest opcja naprawdę szybkiego wrzucenia na fb- zawsze można docenić wkład autora ;)
Dzięki jeszcze raz,
Hej ;)
Most na Krzywej
Słuchając tej piosenki za każdym razem w głowie świta mi "Kurde, najbardziej skoczna melodia na całej płycie i co ? Tekst o tym jak On skacze z Mostu na Krzywej". Skoczna, skacze, co tam. Piosenka wpada w ucho to najważniejsze. Fajna jest i to ukulele na początku zamiata podłogę.
Ogólnie od Mostu utwory mają już klimaty bliższe starszym płytą happysadu
Niezapowiedziana
Ach. Refren tego kawałka mógłbym słuchać godzinami. Refren i końcówkę. Najlepszy refren z całej płyty. Tyle w nim ciepła że łapie za serducho. Z resztą cała ta piosenka jest taka ciepła, pełna uczuć. W końcu jakże mogło by być inaczej skoro sama piosenka o uczuciach ?
Na ślinę
Kolejny ciepły utwór. Jak człowiek przesłucha parę razy płytkę to zaczyna rozumieć jej tytuł. Można naprawdę podzielić aranżacje na takie bardzo ciepłe i te mroczne, zimne. Na ślinę wpisuje się właśnie w taką ciepłą lekką melodię. Przypomina mi piosenki o miłości z amerykańskich filmów, te w których bohaterowie grają ukochanej swoje kawałki na gitarach. Ckliwe, ale ma swój urok.
Wszystko co złe
Utwór na doła. Zdecydowanie. Mocny, zdecydowany, z charakterkiem. I ten skandowany refren. I można sobie pokrzyczeć i jest co pośpiewać. Taki rockowy walczyk :)
Do krwi
Tu znów mamy liryczną, mroczną kompozycję. Bardzo wieloznaczną, z ukrytym głęboko przesłaniem. Może tylko aranżacja jest trochę przesadzona.
Nic nie zmieniać
Dwunasty, oficjalnie ostatni utwór na płycie. Hm, niech za jego opis świadczą słowa które wypowiedziałem do pewnej osoby kiedyś tam (wykonanie na jakimś koncercie było dostępne w necie już jakiś czas) "To jest taki typowy utwór happysadu. Leci Ci tekst przez cały utwór, a potem wstawka gitarowa i mamy zupełnie o czymś innym. Z pozoru oczywiście."
Wg mnie dobrze że ten utwór jest na końcu płyty. Tak jak jest, jest dobrze . Końcówka utworu bardzo mi się podoba, choć nawiązań do pozostałej części trzeba się naszukać :)
Okej, starałem się jak najkrócej. Teraz podsumowanie.
Tak, tak jestem fanem happysadu. Może nawet fanbojem. Ale przyznam szczerze- to jest pierwsza płyta z którą od początku złapałem więź. Nie tak jak z poprzednimi- po utworze, po kawałku, nutka za nutką. Ta płyta wmaszerowała w moje życie i zostanie w nim razem z innymi utworami happysadu. Cieszy mnie że nie ma utworów które przewijam, utworów które jakoś są mało strawne.
Happysad gra swoje, szukali czegoś nowego i znaleźli. A ja znajduję w tym swój ulubiony zespół i rad jestem niepomiernie z zakupu :)
Dzięki za dotrwanie do końca, skomentujcie, to serio nie gryzie ;)
Jeżeli się podoba- pod postem jest opcja naprawdę szybkiego wrzucenia na fb- zawsze można docenić wkład autora ;)
Dzięki jeszcze raz,
Hej ;)
Wiersz codzienny: J. Tuwim: "Ostry erotyk"
Hej
Szukając czegoś na dziś natknąłem się na Tuwima. W sumie to całkiem umyślnie, ktoś ostatnio mi go polecał. I mam. Coś co się fajnie wpiszę w dzisiejsze wyuzdane czasy. A czy Ty też lubisz na ostro ?
Składałem ci wizyty,
Okrutnie niezdobytej,
Nerwowo, gorączkowo,
Bredziłem chorą mową,
Wierszami cię męczyłem,
Łamałem każde słowo,
Do krwi je w zębach gryzłem,
Dawałem rozgryzione,
Zgniecione, rozkrwawione,
Przebite każdym zmysłem:
«Patrz»!
Składałem ci wizyty,
Nieznanej, głuchej, skrytej,
Słuchały meble święte
Tyrady niepojętej,
Tyrańskiej i cierniowej,
Gwałtownej, rozedrganej,
Słuchały mojej mowy
O ustach, piersiach, szczęściu —
Nierozdrapane ściany,
Nieposzarpane łóżko,
Nierozwalony pięścią
Stół.
Tęsknotą dziś przeszyty,
Tu przy samotnym stole,
Schwytany w widm niewolę,
Na tysiąc dni rozbity,
Gromadzę te wizyty
W kłąb jeden opętany.
W nerw jeden — wszystkie rany,
Ach, dzisiaj już szczęśliwy,
Ach, dzisiaj już kochany,
Daleki i pijany
Mąż.
Szukając czegoś na dziś natknąłem się na Tuwima. W sumie to całkiem umyślnie, ktoś ostatnio mi go polecał. I mam. Coś co się fajnie wpiszę w dzisiejsze wyuzdane czasy. A czy Ty też lubisz na ostro ?
 |
| Dziś mamy akurat inne wesołe wierszyki dla dzieci |
Ostry erotyk
Składałem ci wizyty,
Okrutnie niezdobytej,
Nerwowo, gorączkowo,
Bredziłem chorą mową,
Wierszami cię męczyłem,
Łamałem każde słowo,
Do krwi je w zębach gryzłem,
Dawałem rozgryzione,
Zgniecione, rozkrwawione,
Przebite każdym zmysłem:
«Patrz»!
Składałem ci wizyty,
Nieznanej, głuchej, skrytej,
Słuchały meble święte
Tyrady niepojętej,
Tyrańskiej i cierniowej,
Gwałtownej, rozedrganej,
Słuchały mojej mowy
O ustach, piersiach, szczęściu —
Nierozdrapane ściany,
Nieposzarpane łóżko,
Nierozwalony pięścią
Stół.
Tęsknotą dziś przeszyty,
Tu przy samotnym stole,
Schwytany w widm niewolę,
Na tysiąc dni rozbity,
Gromadzę te wizyty
W kłąb jeden opętany.
W nerw jeden — wszystkie rany,
Ach, dzisiaj już szczęśliwy,
Ach, dzisiaj już kochany,
Daleki i pijany
Mąż.
czwartek, 6 września 2012
Ciepło/Zimno cz. 2
Hej :)
Wczoraj kończąc część pierwszą recenzji płyty wrzuciłem link do teledysku, zaczniemy dziś więc od Wpuść mnie właśnie i dalej będziem już za kolejką komentować.Utwór otwiera płytę i wg mnie jest to całkiem trafny wybór. Kawałek nie przytłacza, jest lekki, energiczny, taka wesolutka piosenka. Gitary brzmią tutaj naprawdę fajnie. Ktoś powiedział iż "gejoza straszna" i nie da się tego słuchać w całości.
Jak dla mnie ten track jest zrobiony w fajnym stylu. A że jest on taki a nie inny ? Cóż, happysad ma rzeszę fanów. Ja, jeden z nich, odnajduje się w tym utworze, jest on może inny ale mi bije hs od niego. Mówi się o tym zespole że to muzyka dla gimbusów, coś z czego się wyrasta. Mam nadzieje że nie będę wyrastać z takich fajnych kawałków ;)
Ciepło/Zimno
O, to jest fajny kawałek dopiero. I inny. Sam tekst jest bardzo, bardzo mroczny. Brzmi w nim cały duch nagrywania tej płyty w warmińskich lasach. Mądrzy ludzie z radia mówią iż jest to bardzo punkowy kawałek. W sumie wydaje mi się że mają rację, gitarki brzmią świetnie, tekst też robi swoje. Ogółem zauważyłem iż zarówno Ciepło/Zimno, Poznański i Nie będziem płakać mają wspólny klimat. Idą w stronę czegoś cięższego, mrocznego, ich klimat oddaje najlepiej okładka. Na poprzednich płytach zdarzały się mroczniejsze kawałki ale obecne wydanie happysadu jest zdecydowanie bardziej klimatyczne.
Bez znieczulenia
Jak dla mnie poprzedni utwór ten i następny (Nie będziem płakać) tworzą razem pewną muzyczną historię. Klimatycznie idziemy teraz w stronę lekkiego ska, tekstami również nastraja odpowiednio. Fajne odprężenie przed Nie będziem płakać. Ciekawe jest nasilenie w tekstach warunków pogodowych. Zimowe sesje spędzone na kompozycjach musiały nieźle popalić chłopakom z zespołu. Tu mamy zamiecie, grady, czarne chmury, fajnie to brzmi razem. I pokazuje wpływ codziennych spraw na twórczość a ja zawsze sobie cenię takie sprawy.
Biegnę prosto w ogień
Na wstępie totalna zmiana klimatu, elektronika daje o sobie znać. Do tego wokal Kuby również uderza w zupełnie inne nuty, dodatkowo wspomagany przez efekty. Tekst też jest dość specyficzny nawet jak na hs.
Widać bardzo mocno że podczas pisania kawałków Kuba skupił się na typowych raczej dla mroczniejszych zespołów nurtach. Jest to coś nowego, wg mnie brzmi to fajnie, pozwala odkryć na nowo stary zespół.
No to tyle na dziś. Pozostałe utwory zostawiam na jutro, jutro też podsumuję krótko całość płyty.
Hej ;)
Wiersz codzienny: T. Różewicz "Miłość"
Hej :)
Oto przed Wami jeden z moich nowych pomysłów- wiersz codzienny. Idea bardzo prosta - zachęcić ludzi do poezji. Postaram się wybierać takie utwory w których nie będą wiały totalną nudą a ich treść będzie aktualna dziś.
Nie będzie żadnej mojej analizy, rzucę tylko dlaczego akurat ten wiersz i już, resztę pozostawiam Wam ;)
Okej, bez zbędnego przedłużania.
Wiersz wybrany jako pierwszy który przypadł mi do gustu po tym jak zacząłem grzebać wśród Różewicza- pan mieszka dalej we Wrocławiu i ma 91 lat ! Kurcze, nieźle, prawda ?
Tadeusz Różewicz Miłość.
Kupiłem ci pelargonię
niosę doniczkę w różowej bibułce.
Idę ulicą
ludzie biegną ludzie jadą ludzie krzyczą
ten sprzedaje
cudowny płyn na porost włosów
szkaplerze
trujące cukierki
pornograficzne obrazki.
Obok w czerwonym kościele
grożą jeszcze śmieszni piekłem
obiecują niebo
zachwalają wiarę ojców naszych.
Sprytny z rybim okiem
i brodą jak lisia kita z miedzi
nabił sto tysięcy nędzarzy
w butelkę
ogłosił bankructwo.
Mrowisko się mrowi.
Piszą anonimy, składają fałszywe świadectwa
chorują na syfilis
piją wódkę i eter
gwałcą i zarzynają
obliczają saldo.
Obywatele miasta obłudnicy
witają kardynała
karmazynowy kardynał
nie uczynił cudu
wygwizdały go ptaki.
Poeci grają na katarynkach
prowadzą dialogi z Bogiem
fałszują monetę.
Na uniwersytecie
profesor pod parasolem
w czerwonym turbanie na głowie
wykłada metafizykę,
radzi wdychać prane.
Bzdura obłuda fałsz.
Idę ulicą
jestem ci wdzięczny za miłość
cieszę się pelargonią
w różowej doniczce.
To jest prawda:
miłość uszlachetnia
jestem lepszy
odrobinę lepszy
wierzymy w to oboje.
Oto przed Wami jeden z moich nowych pomysłów- wiersz codzienny. Idea bardzo prosta - zachęcić ludzi do poezji. Postaram się wybierać takie utwory w których nie będą wiały totalną nudą a ich treść będzie aktualna dziś.
Nie będzie żadnej mojej analizy, rzucę tylko dlaczego akurat ten wiersz i już, resztę pozostawiam Wam ;)
Okej, bez zbędnego przedłużania.
Wiersz wybrany jako pierwszy który przypadł mi do gustu po tym jak zacząłem grzebać wśród Różewicza- pan mieszka dalej we Wrocławiu i ma 91 lat ! Kurcze, nieźle, prawda ?
Tadeusz Różewicz Miłość.
Kupiłem ci pelargonię
niosę doniczkę w różowej bibułce.
Idę ulicą
ludzie biegną ludzie jadą ludzie krzyczą
ten sprzedaje
cudowny płyn na porost włosów
szkaplerze
trujące cukierki
pornograficzne obrazki.
Obok w czerwonym kościele
grożą jeszcze śmieszni piekłem
obiecują niebo
zachwalają wiarę ojców naszych.
Sprytny z rybim okiem
i brodą jak lisia kita z miedzi
nabił sto tysięcy nędzarzy
w butelkę
ogłosił bankructwo.
Mrowisko się mrowi.
Piszą anonimy, składają fałszywe świadectwa
chorują na syfilis
piją wódkę i eter
gwałcą i zarzynają
obliczają saldo.
Obywatele miasta obłudnicy
witają kardynała
karmazynowy kardynał
nie uczynił cudu
wygwizdały go ptaki.
Poeci grają na katarynkach
prowadzą dialogi z Bogiem
fałszują monetę.
Na uniwersytecie
profesor pod parasolem
w czerwonym turbanie na głowie
wykłada metafizykę,
radzi wdychać prane.
Bzdura obłuda fałsz.
Idę ulicą
jestem ci wdzięczny za miłość
cieszę się pelargonią
w różowej doniczce.
To jest prawda:
miłość uszlachetnia
jestem lepszy
odrobinę lepszy
wierzymy w to oboje.
środa, 5 września 2012
Ciepło/Zimno cz. 1
Hej
Zgodnie z dzisiejszą zapowiedzią (z wierszykiem :P ) czas przystąpić do pierwszych słów na temat nowej płyty happysadu - Ciepło/Zimno.
Przyznam szczerze- bałem się trochę o te utwory. Jakoś tak między mną i hs bywało iż początki zawsze należały do trudnych- zazwyczaj w pierwszym odruchu odrzucało mnie od nowych kawałków.
Jednak po opublikowaniu listy utworów było trochę lepiej- dwa z nich miałem szansę usłyszeć.
Poznański oraz Nic nie zmieniać były już wcześniej wykonywane, ten pierwszy nawet podczas koncertu w Jarocinie. Wiedziałem więc co mnie czeka. Później doszedł do tego singiel Wpuść mnie. Płytka stawała się dla mnie coraz bardziej apetycznie wyglądającym daniem. I mimo iż w poniedziałek miałem już szansę posłuchać całej, pełnej płyty tutaj to postanowiłem się wstrzymać. Pieniądze wydałem, płyta premierę oficjalną miała właśnie dziś, przesłuchałem raz i już. Przykre tylko to że mogłem podzielić się wrażeniami na jej temat dużo wcześniej, płyta od poniedziałku leżała na poczcie. Ale pewnie, po co iść na górę i sprawdzić czy ktoś jest w mieszkaniu, lepiej od razu walnąć awizo i z głowy, prawda panie listonoszu ? ;) .
Ogółem zaczynając od samego początku- opakowania i samej płytki. Ilustracja jest... Oj no, bije od tego emo jak cholera :D. Ale i tak wg mnie dużo bardziej emolacka jest sama płytka- cała czarna, z białą sową po prawej stronie. Klimacik to ona ma jak diabli. Na moim opakowaniu dodatkowo są ładne autografy i w sumie po sprawie. Teksty piosenek są. Ale dziko są. W sumie zastanawia mnie czy to teksty piosenek czy same teksty- te pierwotne, nieobrobione pod granie i śpiewanie. Ważne że słowa się zgadzają, mimo dzikich aranżacji idzie się połapać. Bo oczywiście aranżacje są jak zwykle dość nietypowe, ale to standard u hs.
No to teraz odnośnie samych utworów.
Ogółem materiał podzielę ponieważ nie chcę pisać o czymś czego nie wysłuchałem jak należy, dlatego też dziś z utworów polecimy z dwoma Nie będziem płakać oraz Poznański
Poznański
Zacznę może od ostatniego.
Wybaczcie jakość, nie znalazłem nic lepszego na yt. A po prostu chciałbym porównać to wykonanie z płytowym. Przyznam szczerze że często omijałem ten utwór słuchając nagrania z koncertu. Był jakiś taki mało dynamiczny. Teraz już wiem że po prostu akurat takie wykonanie było w Jarocinie. Na płycie jest fanie, z przytupem. To skandowanie tekstu dla mnie jest super. Tworzy ostry klimacik, ładnie podkreśla znaczenie słów. Ogólnie- krótko, konkretnie, fajny kawałek z przytupem. Kuba (Kawalec, wokalista hs) w wywiadzie mówił iż płyta będzie taka koncertowa- Poznański to doskonały przykład tego że ma rację. Miło było posłuchać znanego utworu, przełamać barierę przed nową płytką. A teraz pierwszy utwór który wyrył mi się w pamięć.
Nie będziem płakać .
W fajny czas się wkomponowała ta płytka. Taki w którym człowiek akuratnie potrzebuje jakiegoś punktu zaczepienia. No i ja sobie znalazłem.
Utwór jest mocny. Mroczne nuty, wokal jest niziutko w dołach, tworzy to nastrój. Brzmi to trochę jak jakaś mantra nawet. Tym bardziej że tekst leży na granicy- z jednej strony ma motywować z drugiej klimatem to jest raczej raczej pod gotyk podpadnie. Ciekawą sprawą jest tu wokal Marceliny. Z początku był dla mnie taki obcy, później już wpasowywał się idealnie. Przynosi takie delikatnie narkotyczne złudzenia, dokłada do tej mantry odrobiny halucynacji. Kurcze, ten tekst aż się prosi o interpretacje ale postanowiłem iż to będzie raczej recenzja a nie jakiś esej lub interpretacja. Dlatego też na dziś tyle, Jutro dorzucę kolejne utwory. Może tylko na zakończenie, teledysk do Wpuść mnie
Mam nadzieje miłego słuchania płytki, warto.
Podzielcie się opiniami na temat tych utworów ! :)
Hej
Zgodnie z dzisiejszą zapowiedzią (z wierszykiem :P ) czas przystąpić do pierwszych słów na temat nowej płyty happysadu - Ciepło/Zimno.
Przyznam szczerze- bałem się trochę o te utwory. Jakoś tak między mną i hs bywało iż początki zawsze należały do trudnych- zazwyczaj w pierwszym odruchu odrzucało mnie od nowych kawałków.
Jednak po opublikowaniu listy utworów było trochę lepiej- dwa z nich miałem szansę usłyszeć.
Poznański oraz Nic nie zmieniać były już wcześniej wykonywane, ten pierwszy nawet podczas koncertu w Jarocinie. Wiedziałem więc co mnie czeka. Później doszedł do tego singiel Wpuść mnie. Płytka stawała się dla mnie coraz bardziej apetycznie wyglądającym daniem. I mimo iż w poniedziałek miałem już szansę posłuchać całej, pełnej płyty tutaj to postanowiłem się wstrzymać. Pieniądze wydałem, płyta premierę oficjalną miała właśnie dziś, przesłuchałem raz i już. Przykre tylko to że mogłem podzielić się wrażeniami na jej temat dużo wcześniej, płyta od poniedziałku leżała na poczcie. Ale pewnie, po co iść na górę i sprawdzić czy ktoś jest w mieszkaniu, lepiej od razu walnąć awizo i z głowy, prawda panie listonoszu ? ;) .
Ogółem zaczynając od samego początku- opakowania i samej płytki. Ilustracja jest... Oj no, bije od tego emo jak cholera :D. Ale i tak wg mnie dużo bardziej emolacka jest sama płytka- cała czarna, z białą sową po prawej stronie. Klimacik to ona ma jak diabli. Na moim opakowaniu dodatkowo są ładne autografy i w sumie po sprawie. Teksty piosenek są. Ale dziko są. W sumie zastanawia mnie czy to teksty piosenek czy same teksty- te pierwotne, nieobrobione pod granie i śpiewanie. Ważne że słowa się zgadzają, mimo dzikich aranżacji idzie się połapać. Bo oczywiście aranżacje są jak zwykle dość nietypowe, ale to standard u hs.
No to teraz odnośnie samych utworów.
Ogółem materiał podzielę ponieważ nie chcę pisać o czymś czego nie wysłuchałem jak należy, dlatego też dziś z utworów polecimy z dwoma Nie będziem płakać oraz Poznański
Poznański
Zacznę może od ostatniego.
Wybaczcie jakość, nie znalazłem nic lepszego na yt. A po prostu chciałbym porównać to wykonanie z płytowym. Przyznam szczerze że często omijałem ten utwór słuchając nagrania z koncertu. Był jakiś taki mało dynamiczny. Teraz już wiem że po prostu akurat takie wykonanie było w Jarocinie. Na płycie jest fanie, z przytupem. To skandowanie tekstu dla mnie jest super. Tworzy ostry klimacik, ładnie podkreśla znaczenie słów. Ogólnie- krótko, konkretnie, fajny kawałek z przytupem. Kuba (Kawalec, wokalista hs) w wywiadzie mówił iż płyta będzie taka koncertowa- Poznański to doskonały przykład tego że ma rację. Miło było posłuchać znanego utworu, przełamać barierę przed nową płytką. A teraz pierwszy utwór który wyrył mi się w pamięć.
Nie będziem płakać .
W fajny czas się wkomponowała ta płytka. Taki w którym człowiek akuratnie potrzebuje jakiegoś punktu zaczepienia. No i ja sobie znalazłem.
Utwór jest mocny. Mroczne nuty, wokal jest niziutko w dołach, tworzy to nastrój. Brzmi to trochę jak jakaś mantra nawet. Tym bardziej że tekst leży na granicy- z jednej strony ma motywować z drugiej klimatem to jest raczej raczej pod gotyk podpadnie. Ciekawą sprawą jest tu wokal Marceliny. Z początku był dla mnie taki obcy, później już wpasowywał się idealnie. Przynosi takie delikatnie narkotyczne złudzenia, dokłada do tej mantry odrobiny halucynacji. Kurcze, ten tekst aż się prosi o interpretacje ale postanowiłem iż to będzie raczej recenzja a nie jakiś esej lub interpretacja. Dlatego też na dziś tyle, Jutro dorzucę kolejne utwory. Może tylko na zakończenie, teledysk do Wpuść mnie
Podzielcie się opiniami na temat tych utworów ! :)
Hej
wtorek, 4 września 2012
Matt czyta(ł): Korona śniegu i krwi
"Ta książka z początku miała być sensacyjną opowieścią, która rozgrywa się na niezbyt uczęszczanym zakręcie historii. Mało znany król, trudny do ogarnięcia czas, zawieruchy rozbicia dzielnicowego."
A dodatkowo fajna sprawa- posłuchajcie fragmentów ! :)
Gratuluję okładki. Naprawdę zachęca. Bo skąd w ogóle wytrzasnąłem książkę Elżbiety Cherozińskiej ?
Ot, bezczelnie zabrałem współlokatorowi kiedy go wcięło.Bo okładka mnie zainteresowała i byłem przekonany że to fantastyka. A tu taki psikus.
W książce fantastyka jest fajnym dodatkiem. Gra o Tron, kojarzycie ?
To są właśnie te klimaty. I treści takie podobne. Fajnie wiedzieć iż nie trzeba było wymyślać odległych krain i przeróżnych abstrakcji by uzyskać podobną treść co w brytyjskim hicie.
Nie czytałem, przyznam szczerze. Oglądałem tylko serial, wszystko co było, ale nadrobię, opiszę i porównam. Gra o tron vs Korona śniegu i krwi. To może być ciekawe.
Okej, konkrety. O czym jest książka ?
Mamy do czynienia z walką o władzę. Popartą na dość solidnych faktach z okresu rozbicia dzielnicowego. Poza lekcją historii mamy również sporą dawkę wiedzy na temat zarówno obrządków i zwyczajów chrześcijańskich jak i pogaństwa. Bowiem jest to jeden z fajniejszych wątków fabuły, umiejętnie przeplatany i dozowany. Fantastyka jest, ale jej się nie odczuwa, zabieg naprawdę udany. Ci którzy nie cierpią fantastyki mogą próbować mimo wszystko łyknąć powieść. Tutaj te wątki są takie naturalne i zrozumiane ze względu na epokę.A trzynasty wiek w Polsce to musiał być czas pełen wiedźm, czarów i magii. Mnie samego ta książka zachęciła do zagłębienia się w okres Rozbicia Dzielnicowego. Nie doceniałem go do tej pory, nawet nie pamiętam faktów ze szkolnych ławek. Ale teraz sięgnę, może nawet spróbuję zrobić materiał "Korona śniegu i krwii- prawdy i mity historyczne " :D Co wy na to ?
Staram się krążyć wokół tematu książki żeby nie zdradzić wam zbyt wiele z fabuły. Powiem tylko tyle.
Są Piastowie. Są podróże po Księstwach Polskich. Jest atmosfera niepewności, nie wiadomo co się wydarzy na następnej stronie.
Są Piastowie. Są podróże po Księstwach Polskich. Jest atmosfera niepewności, nie wiadomo co się wydarzy na następnej stronie.
Bo warto zaznaczyć iż dużym plusem książki jest jej budowa.
Podzielono ją chronologicznie, rozdziały są bardzo otwarte. Po prostu informacja iż rozpoczyna się kolejna data, kolejny okres.Fabuła jak w filmie. Scena, budowanie nastroju, wprawienie czytelnika w ciekawość co się stanie za moment, nagle bach, cięcie i następna scena. Te sceny nie są ani za krótkie ani za długie, a są na tyle często by móc niczym w filmie- zapauzować czytanie, oderwać się na chwilę i potem móc wrócić ze świadomością iż nie jestem totalnie wyrwany z kontekstu. Miłe uczucie. Choć przyznam szczerze. Książkę skończyłem dziś, ostatnie 200 stron łykałem od północy do 3:30. Ciężko było się oderwać.
Miłe jest to iż opisy nie są inwazyjne. Niektóre fragmenty Tolkiena człowiek chciał naprawdę wywalić. To było dawno ale niechęć do zawiłych opisów przyrody została. Tu tak na szczęście nie ma.
Podsumowując.
Zaskakująca fabuła i barwni bohaterowie zapewniają naprawdę godną polecenia rozrywkę. Ludzie lubiący intrygi mogą zostać zaskoczeni wydarzeniami co nie zdarza się często.
Do tego język który da się czytać z przyjemnością.
Porównanie do innych polskich powieści- Sapkowski i Trylogia Husycka. Mam nadzieje że uda mi się znaleźć coś, co okresem historycznym wkomponuje się w środek tych książek.Wtedy można stworzyć naprawdę fajny ciąg powieści godnych polecenia :)
Podzielono ją chronologicznie, rozdziały są bardzo otwarte. Po prostu informacja iż rozpoczyna się kolejna data, kolejny okres.Fabuła jak w filmie. Scena, budowanie nastroju, wprawienie czytelnika w ciekawość co się stanie za moment, nagle bach, cięcie i następna scena. Te sceny nie są ani za krótkie ani za długie, a są na tyle często by móc niczym w filmie- zapauzować czytanie, oderwać się na chwilę i potem móc wrócić ze świadomością iż nie jestem totalnie wyrwany z kontekstu. Miłe uczucie. Choć przyznam szczerze. Książkę skończyłem dziś, ostatnie 200 stron łykałem od północy do 3:30. Ciężko było się oderwać.
Miłe jest to iż opisy nie są inwazyjne. Niektóre fragmenty Tolkiena człowiek chciał naprawdę wywalić. To było dawno ale niechęć do zawiłych opisów przyrody została. Tu tak na szczęście nie ma.
Podsumowując.
Zaskakująca fabuła i barwni bohaterowie zapewniają naprawdę godną polecenia rozrywkę. Ludzie lubiący intrygi mogą zostać zaskoczeni wydarzeniami co nie zdarza się często.
Do tego język który da się czytać z przyjemnością.
Porównanie do innych polskich powieści- Sapkowski i Trylogia Husycka. Mam nadzieje że uda mi się znaleźć coś, co okresem historycznym wkomponuje się w środek tych książek.Wtedy można stworzyć naprawdę fajny ciąg powieści godnych polecenia :)
Na koniec- wygrzebane z yt.
A dodatkowo fajna sprawa- posłuchajcie fragmentów ! :)
No, to hej :)
Subskrybuj:
Posty (Atom)